Κλασικές μνήμες στη Σύγχρονη Ελληνική τέχνη

Η έκθεση «Κλασικές μνήμες στη σύγχρονη ελληνική τέχνη» οργανώθηκε και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον χειμώνα του 1999-2000, με την ευκαιρία των εγκαινίων του Πνευματικού Κέντρου του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης», στον Ολυμπιακό Πύργο της Νέας Υόρκης. Μια διευρυμένη εκδοχή της φιλοξενήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στο Πολιτιστικό Κέντρο Kemal Ataturk (22/5/2003-30/6/2003). Η ίδια έκθεση εγκαινίασε τον Οκτώβριο του 2007 το Πολιτιστικό Έτος της Ελλάδας στην Κίνα, στο Capital Museum του Πεκίνου (18/10/2007-12/11/2007), όπου και γνώρισε μεγάλη επιτυχία, πάντοτε με την χορηγία του Ιδρύματος Ωνάση.

Στη Βιέννη, στο ξακουστό μουσείο Kunsthistorisches, χιλιάδες επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να θαυμάσουν 53 έργα Ελλήνων καλλιτεχνών από τον Παρθένη, τον Γκίκα, τον Εγγονόπουλο, τον Μόραλη, τον Νικολάου, τον Βασιλείου, τον Καπράλο, τον Αβραμίδη, τον Θόδωρο, Θόδωρο Παπαγιάννη ως τον Φασιανό, τον Καρά, τον Μυταρά, τον Σόρογκα, τον Δρούγκα, τον Λαζόγκα, τον Χριστάκη και τους νεότερους Μιχάλη Μανουσάκη, Μποκόρο, Άγγελο Παπαδημητρίου κ.ά.

Η έκθεση στη Βιέννη (5/7/2008-24/8/2008), οργανώθηκε με την ευκαιρία της επίσκεψης στην αυστριακή πρωτεύουσα του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια. Η επιλογή καλλιτεχνών και έργων προσδιορίστηκε από τον διάλογό τους με την Αρχαιότητα, που ξεκινά ουσιαστικά στον Μεσοπόλεμο και εγγράφεται στο ευρύτερο ρεύμα επιστροφής στην τάξη και την παράδοση, που παρατηρείται σ’ ολόκληρη την Ευρώπη αυτή την εποχή. Στην Ελλάδα, η σύνθεση μοντερνισμού και παράδοσης αποτέλεσε το κυρίαρχο σύνθημα της Γενιάς του Τριάντα. Μεταπολεμικά, η ιδεολογία αυτή επιβιώνει σε πολλούς ζωγράφους που μπορούν να θεωρηθούν επίγονοι της περιώνυμης γενιάς.

Μετά από μια διακοπή του διαλόγου με την Αρχαιότητα, λόγω της κυριαρχίας των αφαιρετικών τάσεων στη δεκαετία του ’50 και ’60, ο αρχαίος κόσμος επανεμφανίζεται στον καιρό της εφτάχρονης δικτατορίας ως ειρωνικό σχόλιο για την ρητορική καπηλεία της αρχαίας κληρονομιάς από τους Συνταγματάρχες.

Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και ιδιαίτερα μέσα στο κλίμα του Μεταμοντερνισμού, οι καλλιτέχνες αντλούν ελεύθερα μορφές και ιδέες από τον αρχαίο κόσμο για να δημιουργήσουν τη δική τους υβριδική εικόνα.

Η ίδια έκθεση εμπλουτισμένη παρουσιάσθηκε στην Εθνική Πινακοθήκη από 10/12/2007 έως τις 18/2/2008