Ο Συμεών Σαββίδης είναι ο πιο αυθεντικός ιμπρεσιονιστής της Σχολής του Μονάχου και ίσως ο μόνος που αφομοίωσε πλήρως τη θεωρία του φωτός και του χρώματος αυτής της Σχολής· αυτό, διότι ο ίδιος έκανε έρευνες και μελέτησε τη φυσιολογία του φωτός, την ανάλυσή του στα χρώματα του φάσματος, και τη συνάρτηση φωτός-χρώματος μέσα στη φύση, ανάλογα με τις μεταβολές της ατμόσφαιρας. Μπροστά στον Κινέζικο Πύργο στο πάρκο του Μονάχου μια χαρούμενη συντροφιά από λευκοντυμένα παιδιά ξεφαντώνουν στριφογυρίζοντας γύρω από μια όμορφη κοπέλα με ομπρελίνο. Στο δεύτερο επίπεδο μυρμηγκιάζει ένα πολύχρωμο πλήθος. Ο ζωγράφος θέλησε να μας δώσει μια στιγμιαία «αρπαγή», ένα στιγμιότυπο, από έναν κυριακάτικο περίπατο στον κήπο του Μονάχου. Αισθανόμαστε το φως που πέφτει πάνω στα λευκά και τα πολύχρωμα φορέματα και τα ζωντανεύει. «Λιμνούλες» φωτός πέφτουν και πάνω στη χλόη. Τα λευκά αποδίδονται με ελαφρούς συμπληρωματικούς τόνους από γαλάζια και ώχρες, ενώ μόνο όπου πέφτει το φως, το λευκό είναι πράγματι ανόθευτο. Ο ίδιος έγραφε: «Εάν το άσπρο φουστάνι στη σκιά το έβρισκε ξαφνικά μια ηλιαχτίδα, τι θα συνέβαινε; Τότε, αυτό θα ήταν το πιο ανοιχτό σημείο όλου του συμβάντος στο έργο».