Τρεις Χάριτες, 1974

Ο Χρήστος Καράς ανήκει στη δυναμική γενιά του ’60 που έδωσε σημαντικούς ζωγράφους και ανανέωσε τη ζωγραφική του καβαλέτου. Η ζωγραφική του είναι ανθρωποκεντρική. Στη δεκαετία του ’70, επηρεασμένος από την Ποπ-αρτ και τον αμερικανικό Υπερ-ρεαλισμό, δημιουργεί ένα προσωπικό ύφος όπου ανθρώπινες μορφές, άνθη, καρποί και αντικείμενα απεικονίζονται μ’ ένα τρόπο επηρεασμένο από τις γραφικές τέχνες. Στον πίνακα με τις Τρείς Χάριτες οι γυναικείες μορφές, ημίγυμνες, καλυμμένες με λευκά ιμάτια που κυματίζουν, ατμοσφαιρικά σχεδιασμένες με αβρό σκιοφωτισμό, προβάλλονται σαν φασματικές παρουσίες πάνω σ’ ένα σκοτεινό φόντο. Στο πρώτο επίπεδο μια νεκρή φύση με αντικείμενα και φρούτα απεικονίζεται με το ίδιο ύφος. Από τη μισάνοιχτη πόρτα διακρίνουμε μια λευκή αρχαία περικεφαλαία τοποθετημένη πάνω σε μια ψηλή ορθογώνια βάση που προβάλλει τη σκοτεινή σκιά της πάνω στον τοίχο. Η εικόνα, με τις φασματικές γυναικείες μορφές και τα ετερόκλητα αντικείμενα, δημιουργεί μια αινιγματική και μαγική ατμόσφαιρα. Η σύνθεση, με τα κάθετα στοιχεία που διαιρούν τον χώρο με βάση τη χρυσή τομή, είναι πολύ ισορροπημένη. Αν εξαιρέσουμε το χρώμα της νεκρής φύσης, ο πίνακας είναι σχεδόν μονοχρωματικός.