Σύνθεση για ένα δραματικό θέμα, 1956

Ο Γιώργος Ζογγολόπουλος ξεκίνησε από την παραστατική απεικόνιση της ανθρώπινης μορφής, αρχικά με ρεαλιστική διάθεση και στη συνέχεια με έντονη τάση για απλοποίηση και σχηματοποίηση, πριν προχωρήσει σε εντελώς ανεικονικές συνθέσεις.

Το 1956 εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Μπιενάλε της Βενετίας με το έργο «Σύνθεση για ένα δραματικό θέμα». Οι δύο όρθιες μορφές, αν και παραμένουν στο πλαίσιο της αναπαράστασης, αποδίδονται με έντονη σχηματοποίηση και επιμήκυνση, ενώ την καμπυλόγραμμη απόδοση των προγενέστερων έργων του έχουν διαδεχθεί γεωμετρικά επίπεδα σχεδόν χωρίς όγκο, αποτέλεσμα ίσως της μελέτης της ετρουσκικής τέχνης την περίοδο 1953-1954. Η σύνθεση αυτή θα αποτελέσει τον προάγγελο των αφηρημένων έργων που θα ακολουθήσουν τη δεκαετία του 1960, με την κατασκευαστική αντίληψη. Η σύνθεση που ανήκει στην Εθνική Πινακοθήκη είναι μια παραλλαγή σε μικρότερο μέγεθος του έργου που εκτέθηκε στη Μπιενάλε της Βενετίας και περιήλθε στο μουσείο το 1967 με δωρεά του υπουργείου Παιδείας.