Ολυμπιακοί κύκλοι, 1998

Ο Γιώργος Ζογγολόπουλος ξεκίνησε από την αναπαράσταση της ανθρώπινης μορφής, στις αρχές όμως της δεκαετίας του ΄60 στράφηκε στην αφαίρεση. Τα πρώτα έργα ήταν στέρεα, τεκτονικά γλυπτά. Ακολούθησαν συνθέσεις οπτικοκινητικές, κατασκευασμένες με νίκελ, γυαλί και πλεξιγκλάς. Στη συνέχεια, το ανοξείδωτο μέταλλο και οι φακοί, τα ελατήρια και οι ομπρέλες, οι βέργες και τα καρφιά έγιναν τα βασικά στοιχεία για τη δημιουργία των έργων του. Το νερό και ο ήχος, και η εκμετάλλευση του φωτός συνέβαλαν στην τελική εντύπωση.

Ένα σημαντικό μέρος της δημιουργίας του αποτελούν οι κονστρουκτιβιστικές συνθέσεις, που ενσωματώνουν το κενό ανάγοντάς το σε σημαντικό στοιχείο για την ανάδειξη του έργου. Οι “Ολυμπιακοί κύκλοι” είναι ένα από τα έργα που βασίζονται στο συνδυασμό και την επανάληψη ενός γεωμετρικού σχήματος – στην περίπτωση αυτή του κύκλου. Ο Ζογγολόπουλος χρησιμοποιεί έξι ισομεγέθεις κύκλους που εισδύουν κατακόρυφα και διαγώνια ο ένας στον άλλο, ενώ ταυτόχρονα υποβάλλεται η εντύπωση μιας αέναης κυκλικής κίνησης. Οι πέντε κύκλοι αιωρούνται σχεδόν πάνω σε δύο ευθείες λάμες που σχηματίζουν ορθή γωνία, ενώ ο έκτος, τοποθετημένος κατακόρυφα, ισορροπεί τη στήριξη της σύνθεσης.