Σπητέρη Ιωάννα

Σύζυγος του τεχνοκρίτη και ιστορικού τέχνης Τώνη Σπητέρη, φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και σπούδασε γλυπτική στη Σχολή Καλών Τεχνών (1947-1952) με δάσκαλο τον Μιχάλη Τόμπρο. Το 1949 έγινε μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας “Στάθμη”. Έζησε με τον σύζυγό της στη Βενετία (1958-1963) και στο Παρίσι (1963-1975) και επέστρεψε στην Αθήνα στα τέλη της δεκαετίας του 1970.

Παρουσίασε το έργο της στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται οι εκθέσεις της ομάδας “Στάθμη” της περιόδου 1950-1952, Πανελλήνιες, η Μπιενάλε Γλυπτικής που πραγματοποιήθηκε στην Carrara της Ιταλίας το 1962, όπου κέρδισε το β΄ βραβείο, η Μπιενάλε του Σάο Πάουλο το 1963, όπου επίσης κέρδισε το β΄ βραβείο, καθώς και παρισινά Σαλόν.

Η Ιωάννα Σπητέρη ξεκίνησε με ανθρωποκεντρικές, ρεαλιστικές συνθέσεις, δουλεμένες με τάση απλοποίησης και σχηματοποίησης, για να προχωρήσει, στις αρχές της δεκαετίας του ΄60, σε συνθέσεις αφαιρετικές, με έντονο εξπρεσιονιστικό χαρακτήρα και ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τις αιχμηρές, δυναμικές απολήξεις, χρησιμοποιώντας ως βασικό υλικό το σίδερο. Στην πορεία πέρασε σε κονστρουκτιβιστικά έργα δομημένα με γεωμετρικά σχήματα, ορθογώνια ή καμπυλόμορφα, που επαναλαμβάνονται και συνδυάζονται ρυθμικά σε διάφορες παραλλαγές. Ταυτόχρονα στράφηκε στη χρήση του χάλυβα, του ξύλου και του πλεξιγκλάς, εμπλουτίζοντας τους αυστηρούς γεωμετρικούς συνδυασμούς και με χρώμα. Ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για τη σχέση έργων και περιβάλλοντος χώρου και πραγματοποίησε εγκαταστάσεις σε δημόσιους χώρους. Στο πλαίσιο της ευρύτερης καλλιτεχνικής της δραστηριότητας ασχολήθηκε επίσης με το σχεδιασμό κοστουμιών για θεατρικές παραστάσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.