Σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών (1955-1961) με δάσκαλο τον Γιάννη Μόραλη και, για ένα χρόνο, παρακολούθησε μαθήματα αγιογραφίας στο εφηρμοσμένο εργαστήριο της Σχολής. Το 1972, με υποτροφία του Ιδρύματος Ford, ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη, το Σικάγο, το Λονδίνο και το Μιλάνο για να ενημερωθεί σχετικά με τα σύγχρονα ρεύματα της τέχνης. Την ίδια χρονιά οργάνωσε την πρώτη ατομική του έκθεση στη γκαλερί Χίλτον, έχοντας ήδη ξεκινήσει την εκθεσιακή του δραστηριότητα από το 1962. Έχει παρουσιάσει επίσης το έργο του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, μεταξύ των οποίων η Μπιενάλε του Σάο Πάολο το 1981, τα Ευρωπάλια στις Βρυξέλλες το 1982 και η Μπιενάλε Χαρακτικής στο Μπάντεν Μπάντεν το 1983.

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του “Συνδέσμου Σύγχρονης Τέχνης”, μέλος της “Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση” και συμμετείχε στη συντακτική επιτροπή του περιοδικού “Σπείρα”. Ενδιαφερόμενος και σε θεωρητικό επίπεδο για την τέχνη, έχει δημοσιεύσει άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά, μια επιλογή των οποίων εκδόθηκε το 1992 με τίτλο “Περιθώρια-αναφορές σε προβλήματα του εικαστικού χώρου”. Από το 1965 διδάσκει σχέδιο και χρώμα στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π.

Στη ζωγραφική του, που είναι παραστατική αλλά κινείται συγχρόνως σε υπερβατικό επίπεδο, εκτός από μία σειρά εξιδανικευμένων γυναικείων πορτραίτων και μία ενότητα με άλογα, αναπλάθει συνήθως τοπία έρημα και σιωπηλά, στα οποία, πάνω σε λευκό φόντο, δεσπόζουν πέτρες, ξύλα, ερείπια, που υποδηλώνουν το πέρασμα του χρόνου, τη φθορά και την εγκατάλειψη.

Μοιραστείτε: