Σαχίνης Νίκος

Σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Την περίοδο 1936-1944 πήρε μαθήματα ζωγραφικής από τον Πολύκλειτο Ρέγκο, ενώ αργότερα διδάχτηκε τις σύγχρονες μεθόδους χρησιμοποίησης των διαφόρων υλικών από τον Roy Moyer και τεχνικές της χαρακτικής από τον Georges Perret.

Δίδαξε σκηνογραφία και ενδυματολογία σε ιδιωτικές σχολές θεάτρου και κινηματογράφου και όταν ιδρύθηκε το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος άρχισε να συνεργάζεται ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος. Παράλληλα συνεργαζόταν με ελεύθερα θέατρα της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας. Από το 1971 διετέλεσε καθηγητής του ελεύθερου σχεδίου και διευθυντής του σπουδαστηρίου εικαστικών τεχνών στο Πολυτεχνείο της Θεσσαλονίκης. Στο πλαίσιο της ευρύτερης καλλιτεχνικής του δραστηριότητας δημοσίευσε κείμενα για την τέχνη σε εφημερίδες και περιοδικά, υπήρξε καλλιτεχνικός σχολιαστής του Ε.Ι.Ρ., μέλος της κριτικής επιτροπής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης (1965 και 1973) και πρόεδρος του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βόρειας Ελλάδας. Το 1950 παρουσίασε την πρώτη ατομική του έκθεση στη Θεσσαλονίκη, ενώ το 1985 οργανώθηκε αναδρομική παρουσίαση του έργου του στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο. Έλαβε επίσης μέρος σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις, όπως η Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας το 1976. Για την καλλιτεχνική του προσφορά τιμήθηκε με τέσσερα βραβεία από το Δήμο της Θεσσαλονίκης (1956-1959) και με το πρώτο βραβείο του διαγωνισμού της Ιονικής Λαϊκής και της Εμπορικής Τράπεζας το 1960.

Ξεκινώντας από την παραστατική ζωγραφική, που περιλαμβάνει τοπία, νεκρές φύσεις, γυμνά και σκηνές της καθημερινής ζωής, στράφηκε σταδιακά προς τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό, επηρεάστηκε στη συνέχεια από την ποπ αρτ, για να καταλήξει, στην τελευταία φάση της δουλειάς του, σε ένα συνδυασμό παραστατικών και αφαιρετικών στοιχείων και στην εξπρεσιονιστική απόδοση.