Παρμακέλης Γιάννης

Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών (1952-1958) κοντά στον Γιάννη Παππά, και με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού (1961-1964). Ολοκλήρωσε τις σπουδές του με μαθήματα κοντά στους Όσιπ Ζάντκιν και Ρομπέρ Κουτυριέ. Το 1966 δίδαξε στη Σχολή Καλών Τεχνών ως βοηθός του Γιάννη Παππά, ενώ από το 1968 έως το 1976 ελεύθερο σχέδιο στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο. Υπήρξε μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας “Αρμός” και μέλος του “Συλλόγου Γλυπτών”.

Η εκθεσιακή του δραστηριότητα περιλαμβάνει ατομικές παρουσιάσεις και συμμετοχές σε πλήθος ομαδικών στην Ελλάδα και το εξωτερικό, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται εκθέσεις της ομάδας “Αρμός”, Πανελλήνιες, καθώς και οι Μπιενάλε του Σάο Πάολο το 1967, της Βενετίας το 1970 και της Βουδαπέστης το 1971.

Στο έργο του ο Γιάννης Παρμακέλης ενδιαφέρθηκε αρχικά για τις παραδοσιακές μορφές γλυπτικής και τον τονισμό των ρεαλιστικών στοιχείων, υιοθετώντας συχνά ένα αρχαΐζον εκφραστικό ιδίωμα. Κατά την περίοδο 1968-1974, και θέλοντας να εκφράσει κοινωνική και πολιτική κριτική, επίκεντρο της γλυπτικής του γίνεται ο άνθρωπος και οι συνθέσεις του αποκτούν σουρεαλιστική και εξπρεσιονιστική υφή, καθώς το πάθος και η ένταση αποτυπώνονται έντονα στα έργα της σειράς “Μάρτυρες και Θύματα”. Στην πορεία στράφηκε σε αφαιρετικές κατευθύνσεις με τη χρήση γεωμετρικών σχημάτων και τη δημιουργία πολύχρωμων κατασκευών από έτοιμα βιομηχανικά υλικά. Εκτός από ελεύθερα γλυπτά έχει επίσης φιλοτεχνήσει έργα για δημόσιους χώρους και μεγάλο αριθμό μεταλλίων.