Παραλής Γιώργος

Σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών (1928-1933) κοντά στον Ουμβέρτο Αργυρό και μελέτησε τη βυζαντινή τέχνη πραγματοποιώντας, κατά τη διάρκεια των σπουδών του, ένα ταξίδι στο Άγιον Όρος. Αργότερα ολοκλήρωσε την καλλιτεχνική του επιμόρφωση ταξιδεύοντας σε διάφορες χώρες της Ευρώπης.

Εγκατεστημένος από το 1937 στη Θεσσαλονίκη, δίδαξε ως το 1970 σχέδιο στο Κολέγιο Ανατόλια, ενώ από το 1954 ως το 1958 συνεργάστηκε με τον Δημήτρη Κεντάκα στην εικονογράφηση της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στην Ακρόπολη των Σερρών.

Έχοντας ξεκινήσει την εκθεσιακή του δραστηριότητα από το 1933, παρουσίασε το έργο του σε ατομικές, Πανελλήνιες και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως η Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας το 1958 και το 1971 και το Salon de l’ Art Libre το 1968 (αργυρό μετάλλιο) και το 1969. Το 1980 το έργο του παρουσιάστηκε σε αναδρομική έκθεση στην Εθνική Πινακοθήκη.

Η ζωγραφική του περιλαμβάνει αρχικά τοπία, αρχοντικά και εκκλησίες, που απεικόνισε με ρεαλιστική διάθεση ταξιδεύοντας σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Αργότερα εισήγαγε στη θεματογραφία του έρημες ακρογιαλιές, στις οποίες κεντρικό στοιχείο αποτελεί ένα ξύλο, μια πέτρα ή ένα κόκκαλο που παίρνει συμβολικό χαρακτήρα, ενώ στην τελευταία φάση της δουλειάς του, σε μια ρομαντική προσπάθεια αναβίωσης του παρελθόντος, απεικόνισε προσόψεις λαϊκών μαγαζιών της Θεσσαλονίκης.