Παπαχριστόπουλος Κωστής (Costi)

Σπούδασε γλυπτική στη Σχολή Καλών Τεχνών (1920-1925) με καθηγητή τον Θωμά Θωμόπουλο. Αμέσως μετά πήγε στο Παρίσι, όπου παρακολούθησε μαθήματα στην Ακαδημία Ζυλιέν κοντά στους Πωλ Λαντόφσκι και Ανρί Μπουσάρ, ενώ από το 1926 μαθήτευσε στην Ακαδημία Γκραντ Σωμιέρ, κοντά στον Αντουάν Μπουρντέλ. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1930 και το 1938 πήγε στη Ρώμη για να μάθει την τεχνική της χύτευσης του χαλκού με τη μέθοδο του χαμένου κεριού. Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα ξεκίνησε να δουλεύει με τη μέθοδο αυτή, η οποία εφαρμόστηκε τότε στην Ελλάδα για πρώτη φορά. Το 1945 πήγε και πάλι στο Παρίσι, όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα.

Παρουσίασε το έργο του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγονται συμμετοχές σε Πανελλήνιες, σε εκθέσεις της “Ομάδας Τέχνη”, στο Σαλόν των Ανεξαρτήτων και του Κεραμικού στο Παρίσι, στη Μπιενάλε της Βενετίας το 1940 και στη Διεθνή Έκθεση Σύγχρονης Γλυπτικής (Exposition Internationale de Sculpture Contemporaine) στο Μουσείο Ροντέν στο Παρίσι το 1956.

Επηρεασμένος από την παρισινή του μαθητεία, και ιδιαίτερα από τα διδάγματα του Μπουρντέλ και τη γλυπτική του Μαγιόλ, ο Κωστής Παπαχριστόπουλος παρέμεινε πιστός στην ανθρωποκεντρική απεικόνιση και φιλοτέχνησε κυρίως προτομές και γυναικεία γυμνά. Παράλληλα με τη γλυπτική ασχολήθηκε και με τη ζωγραφική, αποδίδοντας με ρεαλιστική διάθεση τα γυμνά και τις νεκρές φύσεις και με ιμπρεσιονιστικό ύφος τα τοπία του.