Ο Πάνος Σαραφιανός πραγματοποίησε σπουδές ζωγραφικής στην ΑΣΚΤ μεταξύ των ετών 1940-1945, και μετεκπαιδεύτηκε από το 1956 έως το 1959 στο Instituto d’Arte της Ρώμης στο fresco και την κεραμική. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα εργάστηκε ως ζωγράφος στο Αρχαιολογικό Μουσείο και δίδαξε επί χρόνια στο εργαστήριο καλών τεχνών που ίδρυσε ο ίδιος. Το έργο του διακρίνεται για τον ανθρωποκεντρικό του χαρακτήρα, τόσο στις πρωιμότερές του διατυπώσεις με τις στέρεα δομημένες φιγούρες, όσο και αργότερα, οπότε και εντείνονται τα εξπρεσιονιστικά χαρακτηριστικά και η αφαιρετική διάθεση. Οι πειραματισμοί του επιδιώκουν το συσχετισμό των σύγχρονών του ερεθισμάτων με τη μελέτη της αρχαίας τέχνης και της ιταλικής αναγέννησης, που τον έχουν απασχολήσει.
Παρουσίασε το έργο του σε ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και συμμετείχε σε ομαδικές εντός της χώρας αλλά και στο εξωτερικό.

Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θράκης (1974-1979) και ζωγραφική στην ΑΣΚΤ . Παρουσίασε την πρώτη ατομική έκθεση του στην Αθήνα το 1987. Το 2000 οργανώθηκαν αναδρομικές παρουσιάσεις του έργου του από το Ίδρυμα Παπαστράτου στο Αγρίνιο και το Ίδρυμα Κυδωνιέως στην Άνδρο. Έχει επίσης συμμετάσχει και βραβευτεί σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις. Ζωγραφίζει συνήθως με λάδι είτε σε ξύλο είτε πάνω σε λινό ύφασμα, που εφάπτεται σε ξύλο ή λαμαρίνα. Τα έργα του αναφέρονται κατά κύριο λόγο στη μίμηση, στο προσωπικό και συλλογικό βίωμα, μέσα από απλά, καθημερινά και ταπεινά μοτίβα. Έχει ασχοληθεί επίσης με τη σκηνογραφία.

Πήρε μαθήματα ζωγραφικής στην Ακαδημία του Αγίου Λουκά στη Ρώμη (1868-1869) και το 1870, μετά από ένα ταξίδι σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, επέστρεψε στην Κέρκυρα. Στην πατρίδα του δίδαξε αρχικά στη Σχολή του Καποδίστρια, ενώ αργότερα ίδρυσε ιδιωτική Καλλιτεχνική Σχολή, στην οποία φοίτησαν πολλοί αξιόλογοι κερκυραίοι ζωγράφοι, όπως ο Άγγελος Γιαλλινάς, ο Γεώργιος Σαμαρτζής κ.ά.

Συμμετέχοντας στην καλλιτεχνική κίνηση της πρωτεύουσας, παρουσίασε έργα του σε διάφορες εκθέσεις, όπως τα Ολύμπια του 1875, όπου τιμήθηκε με το “αργυρούν νομισματόσημον β΄τάξεως” για το έργο του “Αρκάδι”. Έλαβε επίσης μέρος στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού το 1878 και στην Πανελλήνια Καλλιτεχνική Έκθεση του Ζαππείου το 1888, ενώ η συμμετοχή του στην Α΄ Παγκόσμια Έκθεση στην Κρήτη το 1900 του χάρισε το χρυσό βραβείο.

Επηρεασμένος από τον ευρωπαϊκό φιλελληνισμό φιλοτέχνησε ιστορικές συνθέσεις εμπνευσμένες από την Ελληνική Επανάσταση. Ζωγράφισε επίσης προσωπογραφίες, ενώ είναι από τους πρώτους επτανήσιους ζωγράφους που απεικόνισαν ηθογραφικές σκηνές και τοπία, συνδυάζοντας στα έργα του τα διδάγματα της ιταλικής του μαθητείας με καθαρά λαϊκότροπα στοιχεία. Η καλλιτεχνική του δημιουργία περιλαμβάνει επίσης ορισμένα θρησκευτικά θέματα, καθώς και την αγιογράφηση της Ορθόδοξης Ελληνικής Εκκλησίας στο Δυρράχιο.