Αφού τέλειωσε το δημοτικό σχολείο, άρχισε διακοσμητικές εργασίες.

Εκθέτει από το 1945 και παίρνει μέρος σε πολλά Salons.

Γεννήθηκε στο Λονδίνο το α’ μισό του 20ού αιώνα. Εξέθεσε στο Salon des Artistes Francais to 1938

Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών στο Μπορντώ και συνέχισε στη Σχολή Διακοσμητικών Τεχνών στο Παρίσι. Παρουσίασε για πρώτη φορά έργα του το 1920 στο Σαλόνι του Φθινοπώρου όπου εκλέχθηκε αμέσως μέλος. Τιμήθηκε με την υποτροφία Μπλουμεντάλ (Blumenthal) το 1924 και με το βραβείο Κάρνεγκι το 1939. Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ίδρυση του Σαλονιού του Κεραμεικού και συμμετείχε σε σημαντικές διεθνείς διοργανώσεις.

Ένα μεγάλο μέρος του έργου του έχει σχέση με την ανάληψη μεγάλων διακοσμητικών δημόσιων έργων και τη σκηνογραφία. Σχεδίασε επίσης ταπισερί και βιτρώ.

Το 1939 έγινε καθηγητής στη Σχολή Διακοσμητικών Τεχνών και το 1949 στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού.

Το έργο του συγγενεύει με το έργο του Μποννάρ αν και το χρώμα του Μπριανσόν είναι λιγότερο έντονο με αμέτρητες τονικές διαβαθμίσεις. Χωρίς να δέχεται επιρροές από τα νέα αισθητικά κινήματα της εποχής του, εντάσσεται στη ρεαλιστική παράδοση της γαλλικής ζωγραφικής και ανήκει στη Σχολή του Παρισιού.

Ζωγράφισε τις όχθες του Σηκουάνα, το τσίρκο αλλά και εσωτερικά του ατελιέ.

Προσωπογράφος 19ου-20ου αι.

Σπούδασε στα ελεύθερα εργαστήρια του Μονπαρνάς. Συμμετείχε συστηματικά στο Σαλόνι των Ανεξαρτήτων, το Σαλόνι του Φθινοπώρου, και αργότερα στο Σαλόνι των συγκρίσεων (Salon de comparaisons) και το Σαλόνι των Νέων Πραγματικοτήτων (Salons des Realites Nouvelles). Φιλοτέχνησε πολλές διακοσμητικές συνθέσεις σε δημόσια κτίρια, βιτρώ και μετάλλια για τον Νομισματοκοπείο. Αν και στην αρχή το έργο του είχε κάποιον εξπρεσιονιστικό χαρακτήρα αργότερα προχώρησε σταδιακά προς την αφαίρεση.

Τοπιογράφος. Στο Παρίσι έρχεται την εποχή που επιδρούν ο Rousseau και Corot. Σπουδάζει Hobbema, Ruysdael και Paul Potter. Ζωγραφίζει κυρίως τα βουνά.

Ζωγράφος του 19ου-20ου αι. Zωγραφίζει κυρίως απόψεις της Βενετίας.

Σύγχρονος αυστριακός ζωγράφος διαμένων εν Κηφισιά.

Ο Γιάκομπ Άντρις Μπεσέ (Jacob Andries Beschey) υπήρξε από 1727 μαιτρ της συντεχνίας του Αγίου Λουκά στην Αμβέρσα και από το 1766 κοσμήτοράς της. Ζωγραφίζει, ως επί το πλείστον, θέματα βιβλικά, μυθολογικά, τοπία και νεκρές φύσεις.

Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών στο Παρίσι. Από το 1910 και μετά παρουσίασε συστηματικά έργα της στο Σαλόνι του Φθινοπώρου και το Σαλόνι των Ανεξαρτήτων. Το 1938 οργάνωσε μία ομάδα γυναικών καλλιτεχνών. Μετά από ένα ταξίδι στην Ελλάδα, μελέτησε γλυπτική κοντά στον Bourdelle.

ιδέ:Hesketh Habbard: 100 years of British painting.σελ.269