Μουστάκας Ευάγγελος (Βαγγέλης)

Σπούδασε γλυπτική στο εργαστήριο του Μιχάλη Τόμπρου στη Σχολή Καλών Τεχνών (1950-1953) και χαρακτική και διακοσμητική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας (1960-1963). Διδάχτηκε επίσης την τέχνη της χαλκοχυτικής στα Καλλιτεχνικά Χυτήρια του Μπρούνο Μπεάρτζι. Μελέτησε το έργο των μεγάλων γλυπτών της Αναγέννησης και διεύρυνε τις γνώσεις του για τη σύγχρονη γλυπτική με ταξίδια σε διάφορες χώρες. Το 1963 συνεργάστηκε με τον αρχιτέκτονα Βάλτερ Γκρόπιους στα διακοσμητικά ανάγλυφα του Πανεπιστημίου της Βαγδάτης. Έχει κερδίσει διάφορα μετάλλια, ανάμεσα στα οποία το χρυσό μετάλλιο της Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας το 1968. Έχει εργαστεί ως συντηρητής, καθώς και ως καθηγητής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Η εκθεσιακή του δραστηριότητα περιλαμβάνει ατομικές εκθέσεις και συμμετοχή σε ομαδικές διοργανώσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνονται Πανελλήνιες, η Διεθνής Έκθεση της Μόσχας το 1957 και οι Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας το 1968 και του Σάο Πάουλο το 1969.

Ο κεντρικός άξονας του έργου του Βαγγέλη Μουστάκα είναι η ανθρώπινη μορφή, ενώ αφετηρία των δημιουργιών του αποτελούν άλλοτε προσωπικά του βιώματα και άλλοτε κοινωνικά και ιστορικά γεγονότα. Τα έργα του – συνθέσεις ελεύθερης έμπνευσης αλλά και δημόσια μνημεία – χαρακτηρίζονται από πολυμορφία και συνδυάζουν στοιχεία της αρχαίας ελληνικής γλυπτικής και των σύγχρονων τάσεων, ενώ ταυτόχρονα αξιοποιούν το κενό ως μέρος της γλυπτικής σύνθεσης.