Λίτη Αφροδίτη

Σπούδασε γλυπτική, ψηφιδωτό και νωπογραφία στη Σχολή Καλών Τεχνών την περίοδο 1972-1978, κοντά στον Γιάννη Παππά, τον Κώστα Κολέφα και τον Κωνσταντίνο Ξυνόπουλο. Το 1978 παρακολούθησε μαθήματα στο Universita degli Studi του Μιλάνου και, με υποτροφία του Ι.Κ.Υ., την περίοδο 1983-1986 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.

Η εκθεσιακή της δραστηριότητα περιλαμβάνει ατομικές παρουσιάσεις και συμμετοχές σε ομαδικές και διεθνείς διοργανώσεις, όπως οι «Μνήμες-Αναπλάσεις-Αναζητήσεις» το 1985, η Πανελλήνια του 1987, η Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας το 1991, η έκθεση «SPIRA I» στη Μαδρίτη και το Διεθνές Συμπόσιο Γλυπτικής στη Θάσο το 1992, «Το Δέντρο» στην Πινακοθήκη Αβέρωφ στο Μέτσοβο το 1994, «Περί Φύσεως, Μιμήσεως και Τέχνης» και «Natura Mater Artis» στην Αθήνα το 1996, «Το κουτί της Πανδώρας» στο Antiken Museum στη Βασιλεία κ.ά.

Αντλώντας από τη αρχή την έμπνευσή της από τη φύση, η Αφροδίτη Λίτη μετασχηματίζει την πραγματικότητα σε υπερμεγέθεις παραστατικές εικόνες του φυσικού κόσμου, που αναπτύσσονται στο έδαφος ή αιωρούνται, και δημιουργεί μια ποιητική, ονειρική ατμόσφαιρα με φύλλα, καρπούς, λουλούδια, σκαθάρια, σαύρες, κλαδιά και δέντρα με πουλιά ή φυσικά στιγμιότυπα. Όταν όμως τα πουλιά είναι καθισμένα σε δέντρα και κλαδιά γυμνά και ο πυρήνας των καρπών φλέγεται, η ονειρική ατμόσφαιρα μετατρέπεται σε διαμαρτυρία ενάντια στην καταστροφική επέμβαση του ανθρώπου. Μέταλλα, καθρέφτες, ψηφίδες, μάρμαρο, πέτρα, γύψος είναι τα μέσα με τα οποία μεταπλάθει τις εικόνες του φυσικού κόσμου, αξιοποιώντας τις σπουδές της στη γλυπτική και το ψηφιδωτό, τις οποίες εμπλουτίζει συχνά με τις δυνατότητες που προσφέρει η τεχνολογία και ιδιαίτερα ο φωτισμός με νέον.