Καντούνης Νικόλαος

Γιος του Ιωάννη Καντούνη, γιατρού, ποιητή και συγγραφέα, μαθήτευσε κοντά στον Ιωάννη Κοράη και, πιθανόν, τον Νικόλαο Κουτούζη, ο οποίος, σύμφωνα με την παράδοση, τον απέβαλε από το εργαστήριό του από φθόνο. Ο ίδιος πάντως δήλωνε αυτοδίδακτος, όπως φαίνεται και στο επίγραμμα μιας αυτοπροσωπογραφίας του (Εθνική Πινακοθήκη). Η επίδραση του Κουτούζη πάντως είναι εμφανής τόσο στο έργο του όσο και στην ιδιωτική του ζωή, αφού, ακολουθώντας το παράδειγμά του, χειροτονήθηκε το 1788 ιερέας στο ναό της Ευαγγελίστριας στη Ζάκυνθο. Αργότερα, ως μέλος της Φιλικής Εταιρείας, εργάστηκε για την Επανάσταση και από το Μάιο ως τον Οκτώβριο του 1821 εξορίστηκε στο νησί της Κυράς αφ’ το Δία, κοντά στην Κεφαλλονιά, όπου φιλοτέχνησε και το “Μυστικό Δείπνο”.

Το έργο του περιλαμβάνει θρησκευτικές συνθέσεις και προσωπογραφίες. Στο θρησκευτικό μέρος ανήκουν εικονογραφήσεις στους ναούς των Αγίων Πάντων, των Αγίων Αποστόλων, της Παναγίας του Τσουρούφλη, της Αγίας Παρασκευής, της Οδηγήτριας και της Χρυσοπηγής στη Ζάκυνθο, οι οποίες δεν σώζονται. Στο Μουσείο Ζακύνθου φυλάσσονται συνθέσεις από το ναό της Πικριδιώτισσας, των Αγίων Αναργύρων, του Αγίου Γεωργίου της Κυπριάνας, της Επισκοπιανής, του Αγίου Ανδρέα του Αβούρη, του Αγίου Αντωνίου του Ανδρίτση κ. ά., ενώ επί τόπου σώζονται συνθέσεις στο Καθολικό της Μονής της Πλατυτέρας στην Κέρκυρα και στο ναό της Αγίας Αικατερίνης του Σινά στη Ζάκυνθο. Για την απόδοση των συνθέσεων αυτών πρότυπό του υπήρξε το έργο του Κουτούζη, αλλά και έργα Ιταλών και Φλαμανδών που κυκλοφορούσαν ευρέως σε χαρακτικά φύλλα την εποχή εκείνη στα Επτάνησα. Από τον Κουτούζη επηρεάστηκε και στις προσωπογραφίες του, μαζί δε αποτελούν τους θεμελιωτές της κοσμικής ζωγραφικής και ιδιαίτερα της προσωπογραφίας.