Φλωρά Καραβία Θάλεια

Το 1874 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Κωνσταντινούπολη, όπου σπούδασε στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο. Μετά την αποφοίτησή της εργάστηκε για ένα χρόνο σαν δασκάλα, η κλίση της όμως στη ζωγραφική την οδήγησε το 1895 στο Μόναχο, όπου σπούδασε σε ιδιωτικές σχολές και μαθήτευσε κοντά στον Νικόλαο Βώκο, τον Γεώργιο Ιακωβίδη, τον Νικόλαο Γύζη, τον Paul Nauen, τον Anton Azbe, τον Walter Thor και τον Φερ. Το 1898 επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, γύρισε όμως και πάλι στο Μόναχο, όπου παρέμεινε ως το 1900. Μετά την οριστική επιστροφή της εξακολούθησε να ταξιδεύει σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης και το 1907, σε ένα ταξίδι της στην Αίγυπτο, παντρεύτηκε το δημοσιογράφο Νικόλαο Καραβία. Παραμένοντας στην Αλεξάνδρεια τριάντα χρόνια, ανέπτυξε πλούσια καλλιτεχνική δραστηριότητα και ίδρυσε Καλλιτεχνική Σχολή που διηύθυνε η ίδια.

Στον πόλεμο του 1912-1913 παρακολούθησε από κοντά τις επιχειρήσεις του ελληνικού στρατού κρατώντας ημερολόγιο και αποτυπώνοντας διάφορα στιγμιότυπα, τα οποία εξέδωσε το 1936 σε βιβλίο με τίτλο “Εντυπώσεις από τον πόλεμο του 1912-1913. Μακεδονία-Ήπειρος”. Παρακολούθησε επίσης τη Μικρασιατική Εκστρατεία και τις επιχειρήσεις στο αλβανικό μέτωπο, απεικονίζοντας τη ζωή των στρατιωτών, τοποθεσίες και μνημεία. Για το έργο και τη δράση της τιμήθηκε με το αργυρό μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών το 1945 και με το Σταυρό του Τάγματος της Ευποιίας το 1954.

Ξεκινώντας την εκθεσιακή της δραστηριότητα το 1898, παρουσίασε το έργο της σε πλήθος ατομικών και ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, μεταξύ των οποίων στην Εταιρεία Φιλοτέχνων, στον “Παρνασσό”, στις Διεθνείς Εκθέσεις του Παρισιού το 1900, της Κωνσταντινούπολης το 1901 και το 1902, των Αθηνών το 1903, του Καΐρου το 1909 και της Ρώμης το 1911, καθώς και στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1934.

Στο έργο της, που καλύπτει όλες σχεδόν τις θεματογραφικές περιοχές – προσωπογραφίες, τοπία, νεκρές φύσεις και ηθογραφικές σκηνές – και χαρακτηρίζεται από το άψογο σχέδιο, την ισορροπία της σύνθεσης και την ευαισθησία στην απόδοση των χρωμάτων, ακολούθησε αρχικά τους συντηρητικούς κανόνες της Ακαδημίας, ενώ αργότερα υιοθέτησε τα διδάγματα του ιμπρεσιονισμού και του υπαιθρισμού. Ασχολήθηκε επίσης με την εικονογράφηση λογοτεχνικών κειμένων και φιλοτέχνησε τα λαχεία του Εθνικού Στόλου.