Χίος Θεόδωρος

Ο Θεόδωρος Χίος σπούδασε ζωγραφική κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’30 στη Νέα Υόρκη, όπου και βρέθηκε, αφού προηγουμένως είχε για δύο χρόνια φοιτήσει στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μεταξύ των ετών 1942-1945 υπηρέτησε στο Ναυτικό Σώμα των ΗΠΑ (United States Marine Corps) ως φωτογράφος και ζωγράφος πολεμικών στιγμιοτύπων, ενώ, λίγο νωρίτερα, στα τέλη της δεκαετίας του ’30, φέρεται να έχει απασχοληθεί ως εικονογράφος παιδικών βιβλίων στο πλαίσιο του Works Progress Administration (WPA), το κρατικό πρόγραμμα που μεθόδευσε την απασχόληση των καλλιτεχνών κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Ο Χίος εργάστηκε επίσης ως καθηγητής καλλιτεχνικών. Στο πρωιμότερο έργο του μπορεί κανείς να διακρίνει ένα ενδιαφέρον για τις απηχήσεις του κυβισμού, που εκδηλώνεται στον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιεί το σχέδιο στις, κατά τα άλλα, νατουραλιστικές του συνθέσεις. Εύλογα, δουλεύοντας στις ΗΠΑ, θα εξοικειωθεί με τις διατυπώσεις του κυρίαρχου αφηρημένου εξπρεσιονισμού, στο μέτρο τουλάχιστον που μπορεί να τις κατανοήσει. Έτσι, αφαιρετικά θα προσεγγίσει το τοπίο, επισκεπτόμενος την Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του ’50, ενώ, για τις δύο επόμενες δεκαετίες, κάθε θέμα που θα προσεγγίζει θα μεταγράφεται σε γεωμετρικά σχήματα, επενδυμένα με ζωηρά χρώματα. Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 θα δουλέψει μία σειρά προσωπογραφιών στην ατμόσφαιρα της βυζαντινής αγιογραφίας, ενώ τα επόμενα χρόνια θα επανέλθει σε μια παραστατική ζωγραφική, όπου πρωταγωνιστούν τυποποιημένες, τουριστικού ενδιαφέροντος, εκδοχές του ελληνικού τοπίου (κατ’αντιστοιχία προφανώς του αγοραστικού ενδιαφέροντος του κοινού που παρακολουθούσε τη δουλειά του στις ΗΠΑ). Ο Θεόδωρος Χίος πραγματοποίησε ατομικές και συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις σε αίθουσες τέχνης της Νέας Υόρκης κατά κύριο λόγο, αλλά και σε άλλες πόλεις των ΗΠΑ. Το 1989 πραγματοποίησε ατομική έκθεση και στην Κουμαντάρειο Πινακοθήκη στη γενέτειρά του, τη Σπάρτη.