Μιχαλέα Φρόσω

Πήρε μαθήματα ζωγραφικής και σχεδίου από τον Γιώργο Μπουζιάνη (1953) και σπούδασε γλυπτική στη Σχολή Καλών Τεχνών της Γενεύης κοντά στους Μαξ Βέμπερ και Ανρί Κονί (1954-1958). Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της “Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη” (1976), καθώς και μέλος της καλλιτεχνικής επιτροπής της Εθνικής Πινακοθήκης (1992-1994). Κατά τη διετία 1978-1980 δίδαξε στο Deree College της Αγίας Παρασκευής.

Το 1959 παρουσίασε την πρώτη της ατομική έκθεση στη Γκαλερί “Κούρος” στην Αθήνα και ακολούθησαν ατομικές και ομαδικές παρουσιάσεις, ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγονται Πανελλήνιες, το Σαλόν της Νέας Γλυπτικής στο Παρίσι, η Τριενάλε της Βουδαπέστης (1978), τα Ευρωπάλια στο Βέλγιο (1982), καθώς και η έκθεση “Μεταμορφώσεις του Μοντέρνου” στην Εθνική Πινακοθήκη (1992).

Μετά από ένα σύντομο διάστημα αφαιρετικών αναζητήσεων, η Φρόσω Μιχαλέα στράφηκε ολοκληρωτικά στην αφηρημένη γλυπτική. Με καθαρά γεωμετρικά σχήματα δημιουργεί συμπαγείς ορθογώνιους όγκους σε πωρόλιθο, ενώ στη συνέχεια στρέφεται στο ξύλο και σε συνθέσεις που διακρίνονται από την ισορροπημένη συνύπαρξη των οριζόντιων και κατακόρυφων αξόνων. Από το 1985 προχωρά σε έρευνες για την αξιοποίηση του χώρου, δημιουργώντας συνθέσεις από βαμμένα φύλλα χάλυβα, που εκτείνονται πλάγια ή κατακόρυφα και αναπαράγουν, σε ορισμένες περιπτώσεις, μορφές του φυσικού κόσμου.