Κανέλλης Ορέστης

Φοίτησε για δύο χρόνια στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας, το ενδιαφέρον του όμως για τη ζωγραφική τον οδήγησε στο Παρίσι, όπου από το 1930 ως το 1932 παρακολούθησε ελεύθερες ακαδημίες και κυρίως την Grande Chaumiere. Στη γαλλική πρωτεύουσα γνωρίστηκε με τον Γεώργιο Γουναρόπουλο, που υπήρξε ο κυριότερος δάσκαλός του, και με τον Teriade, ο οποίος, εκτιμώντας το ταλέντο του, τον παρουσίασε με εγκωμιαστικό πρόλογο στην πρώτη ατομική του έκθεση το 1933 στον Παρνασσό. Η εκθεσιακή του δραστηριότητα περιλαμβάνει πολλές ατομικές παρουσιάσεις, αλλά και συμμετοχές στις Μπιενάλε της Βενετίας το 1934 και της Αλεξάνδρειας το 1954, σε ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σε εκθέσεις των ομάδων “Τέχνη” και “Στάθμη”, καθώς και σε Πανελλήνιες. Παράλληλα με τη ζωγραφική ασχολήθηκε και με τη λιθογραφία, ενώ, στο πλαίσιο της ευρύτερης δραστηριότητάς του, δημοσίευσε κριτικές και μελέτες σε εφημερίδες και περιοδικά. Η ζωγραφική του επικεντρώνεται στην ανθρώπινη μορφή, ιδιαίτερα τη γυναικεία και την παιδική, και στο τοπίο, στεριανό και θαλασσινό. Η γνωριμία του με το έργο του Picasso, αλλά κυρίως του Soutine και του Derain, είναι εμφανής σε αρκετές από τις συνθέσεις του. Σε ορισμένες περιπτώσεις, κυρίως σε παιδικές μορφές από την Κατοχή, το ύφος του παραπέμπει στον εξπρεσιονισμό, ενώ τα τοπία του χαρακτηρίζονται από μια εξαιρετικά λυρική και ποιητική απόδοση.