Γερανιώτης Δημήτριος

Σπούδασε ζωγραφική αρχικά στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, κοντά στους Σπυρίδωνα Προσαλέντη, Κωνσταντίνο Βολανάκη και Νικηφόρο Λύτρα, και μετά το 1895 στο Μόναχο, όπου μαθήτευσε κοντά στους Νικόλαο Γύζη και Γεώργιο Ιακωβίδη. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα δίδαξε προσωπογραφία στην Καλλιτεχνική Σχολή Κυριών και Δεσποινίδων της “Εταιρείας Φιλοτέχνων”. Το 1900 έλαβε μέρος στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού και από το 1901 συμμετείχε σε εκθέσεις στην Ελλάδα (Εταιρεία Φιλοτέχνων 1901, “Παρνασσός” 1901, 1903, Ζάππειο 1908). Από το 1903 έως το 1936 δίδαξε στη Σχολή Καλών Τεχνών, αρχικά αγαλματογραφία, ενώ από το 1904 ανέλαβε την έδρα της σκιαγραφίας στη θέση του παραιτηθέντος Κωνσταντίνου Βολανάκη. Το 1934 αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στην Μπιενάλε της Βενετίας.

Ακαδημαϊκός ζωγράφος, ασχολήθηκε κατά κύριο λόγο με την προσωπογραφία. Το έργο του διακρίνεται για τη συμβατικότητά του και επικρίθηκε συχνά για την προσκόλλησή του σε συντηρητικά πρότυπα.