Το σχέδιο, π. 1938

Ο Διαμαντής Διαμαντόπουλος, που καταγόταν από τις χαμένες πατρίδες της Μικράς Ασίας, ωριμάζει και διαμορφώνεται καλλιτεχνικά στη δεκαετία του ’30. Το πρώιμο έργο του συνδυάζει, όπως και του Τσαρούχη, το δίδαγμα της παράδοσης, και ιδιαίτερα της λαϊκής τέχνης, με τις πλαστικές αρχές του μοντερνισμού. Το έργο με θέμα ένα νέο που σχεδιάζει καθισμένος στο πάτωμα, εκφράζει με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο το προσωπικό του ύφος. Το πολύ δυνατό και αποφασιστικό σχέδιο με τα τονισμένα περιγράμματα παραπέμπει τόσο στον Ματίς, όσο και στον Πικάσο. Ο Διαμαντόπουλος, αντίθετα από τον Τσαρούχη, δίνει ιδιαίτερη έμφαση στον όγκο του σώματος, που υποδηλώνεται μόνο με τη βοήθεια του σχεδίου και των ισχυρών προοπτικών συνιζήσεων, αφού το χρώμα είναι επίπεδο, όπως το απαιτούσε η μοντέρνα τέχνη. Το ροζ της σάρκας, το μαύρο, το λευκό, το κόκκινο, το πορτοκαλί και ελάχιστο συμπληρωματικό μπλε συνθέτουν τη λιτή χρωματική συμφωνία αυτού του δυνατού έργου.